Hükümet, yılsonu toplantısını yapan Arjantin Kırsal Derneği'nin genel kuruluyla gösterişli bir şekilde kendini göstererek birinci yıldönümünü kutlamaya karar verdi. İlk olarak Milei'nin kendisi konuşuyor Alanın en eski kuruluşunun 400 üyesinin önünde. Ardından Ekonomi Bakanı Luis “Toto” Caputo.
Hareket belirli bir etki yarattı şüphe Arjantin Kırsal Konfederasyonları, Tarım Federasyonu ve Coninagro saflarında aktif olan diğer kırsalcı liderlerde. Dörtlü, 2008 yılında, kötü şöhretli 125 sayılı karara yönelik saldırıya ortaklaşa karşı koymak için oluşturulan İrtibat Masası'nın bir parçası. Kirchnerism'in mobil ihracat vergileri uygulama girişimi. Bu, tarım ürünlerinin uluslararası fiyatlarındaki iyileşmeden kaynaklanabilecek tüm geliri elde etmek için tasarlanmış bir mekanizmaydı.
Başkan yardımcısı ve Senato başkanı Julio Cobos'un “olumlu değil” oyu, mobil stopaj girişimini mahvetti. Ancak çok yüksek seviyelerde donduruldu: soya fasulyesinde %33Arjantin ihracat sepetinin en önemli ürünüdür.
O zamandan beri İrtibat Masası'nın mücadelesi durmadı. Ancak durumu asla tersine çevirmeyi başaramadılar. Javier Milei seçim kampanyasına başladığında dolarizasyonun yanı sıra bayrağı da ana koltuk değneklerinden biri olarak aldı. İhracat vergilerinin “hırsızlık” olduğu konusunda ısrar etti. Kırsal kesimdekiler umut büyüttü.
Ancak Milei döneminin ilk yılı geçti ve panço görünmüyor. Kırsal kesimin, resmi dolar ile reel dolar arasındaki yakınlaşmadan fayda sağladığı biraz hafife alınarak tartışılıyor. Üretim denkleminde döviz kuru birleşmesinin üretim maliyetleri üzerindeki etkisini dikkate almalıyız. Tüm malzeme, ekipman, tesislerin amortismanı vb. şu anda istikrarlı olan peso cinsinden keskin bir şekilde arttı. VE Eğer günün sonunda üretici “tam fiyat” alamazsa, artan maliyetleri telafi edemeyecektir.
Eşit, Alan iyimserliğini koruyor. Resmi liderliğe açık çekten fazlasını verdi. Belli bir hayal kırıklığı kokusuna rağmen, Milei'nin annesinin argümanına inanmaya devam ediyor: birincisi mali denge. Ancak Hükümetin 2025'te stopaj yoluyla toplamayı planladığı 10 milyar dolara dayandığı fikrini artık kolay kolay kabul etmiyor.. Birkaç yıl önce İspanya'da bir barda genç bir annenin tişörtünde okunduğu gibi: “Artık öpücük yok, elmasları seviyorum.”
Hareket belirli bir etki yarattı şüphe Arjantin Kırsal Konfederasyonları, Tarım Federasyonu ve Coninagro saflarında aktif olan diğer kırsalcı liderlerde. Dörtlü, 2008 yılında, kötü şöhretli 125 sayılı karara yönelik saldırıya ortaklaşa karşı koymak için oluşturulan İrtibat Masası'nın bir parçası. Kirchnerism'in mobil ihracat vergileri uygulama girişimi. Bu, tarım ürünlerinin uluslararası fiyatlarındaki iyileşmeden kaynaklanabilecek tüm geliri elde etmek için tasarlanmış bir mekanizmaydı.
Başkan yardımcısı ve Senato başkanı Julio Cobos'un “olumlu değil” oyu, mobil stopaj girişimini mahvetti. Ancak çok yüksek seviyelerde donduruldu: soya fasulyesinde %33Arjantin ihracat sepetinin en önemli ürünüdür.
O zamandan beri İrtibat Masası'nın mücadelesi durmadı. Ancak durumu asla tersine çevirmeyi başaramadılar. Javier Milei seçim kampanyasına başladığında dolarizasyonun yanı sıra bayrağı da ana koltuk değneklerinden biri olarak aldı. İhracat vergilerinin “hırsızlık” olduğu konusunda ısrar etti. Kırsal kesimdekiler umut büyüttü.
Ancak Milei döneminin ilk yılı geçti ve panço görünmüyor. Kırsal kesimin, resmi dolar ile reel dolar arasındaki yakınlaşmadan fayda sağladığı biraz hafife alınarak tartışılıyor. Üretim denkleminde döviz kuru birleşmesinin üretim maliyetleri üzerindeki etkisini dikkate almalıyız. Tüm malzeme, ekipman, tesislerin amortismanı vb. şu anda istikrarlı olan peso cinsinden keskin bir şekilde arttı. VE Eğer günün sonunda üretici “tam fiyat” alamazsa, artan maliyetleri telafi edemeyecektir.
Eşit, Alan iyimserliğini koruyor. Resmi liderliğe açık çekten fazlasını verdi. Belli bir hayal kırıklığı kokusuna rağmen, Milei'nin annesinin argümanına inanmaya devam ediyor: birincisi mali denge. Ancak Hükümetin 2025'te stopaj yoluyla toplamayı planladığı 10 milyar dolara dayandığı fikrini artık kolay kolay kabul etmiyor.. Birkaç yıl önce İspanya'da bir barda genç bir annenin tişörtünde okunduğu gibi: “Artık öpücük yok, elmasları seviyorum.”