Zaten Aralık 2024'teyiz ve Formula 1'de yarışmanın kaza yapmadan dolaşmaktan ibaret olduğunu düşünüyorsanız, bilet satın almanın “Sepete Ekle”ye tıklamak kadar basit olduğunu da düşünebilirsiniz. Gerçek yarışın pistten uzakta gerçekleştiği, Pazara Giden Yol stratejilerinin heyecan verici dünyasına hoş geldiniz. ve lastikler.
Bu biletleri almaya çalıştığınızda ise bir labirent gibi seçenekle karşı karşıya kalıyorsunuz. Pistin resmi web sitesinden, yetkili satıcılar aracılığıyla, padoğa erişim ve bir sürücüyle (şanslıysanız ve güçlü bir telefoto lensiniz varsa) olası bir uzaktan fotoğraf çekme olanağıyla rüya gibi bir deneyim vaat eden VIP paketine kadar. Kim bilir, belki emeklilerle bile tanışırsınız. Neyse kafamı karıştıran konuya geleyim.
Her seçeneğin arkasında mükemmel bir pit stop hassasiyetiyle hesaplanmış stratejilerden oluşan bir koreografi vardır. Amaç? Ürününüzün görünürlüğünü en üst düzeye çıkarın ve böylece karınızı artırın. Çünkü tıpkı F1'de olduğu gibi, Doğru ortakları seçmek ve marjları yönetmek, yarışı kazanmakla çakılda mahsur kalmak arasındaki farktır. Dağıtım planınız başarısız olursa, kötü bir pit stop sonrasında geri dönme şansı olmayan sonuncu yarışa başlayan sürücü gibi olursunuz.
Bütün bu çabalar, bütün bu karmaşık stratejiler ve formüller her zaman klasik anlamda “kazanma” hedefini taşımıyor.. Aslında aradığımız şey, çelişkili bir şekilde, sizin erişebildiğiniz şeylere diğer birçok kişinin erişememesine bağlı olan bir ayrıcalık hissi yaratmaktır. Yani, Sistem yalnızca daha fazla satış yapmak için değil, seçilmiş bir grubun çok az kişinin başarabileceği bir şeyi başardığını hissetmesi için tasarlandı.. Nedeni? Algılanan kıtlık ve her şeyden önce ona verdiğiniz değer. İlginç olan şu ki, yarışlarda olduğu gibi, Asıl mesele bitiş çizgisini kimin geçtiği değil, yolculuğun uyandırdığı duygulardır. Dağıtım açısından bazen Önemli olan sadece ürününüzü müşterinin eline vermek değil, aynı zamanda onu elde etmenin bir “zafer” olduğunu onlara hissettirmektir..
Kanalların, fiyatların ve erişilebilirliğin doğru kombinasyonu yoluyla kıtlık yarattığınızda veya bir ürünün algılanan değerini artırdığınızda, müşterinin daha fazla ödemeye istekli olmasını sağlarsınız. Ve ibreyi asıl hareket ettiren de budur arkadaşlar.
2014 yılında Bahreyn Grand Prix'sinin organizatörleri, güvenlik aracında bir tur da içeren bir VIP paketini 30.000 $ gibi mütevazı bir meblağ karşılığında satmaya çalıştı.. Biz F1 hayranlarının biraz eksantrik olduğumuzu anlıyorum ama F1 arabası bile olmayan bir arabada tur atmak için 30.000 dolar mı ödüyoruz? Spoiler: En çok satan kitap oldukça gizliydi. Yani, günün ahlakı, dağıtım stratejiniz ne kadar karmaşık olursa olsun, müşterinizi heyecanlandırmada veya onunla bağlantı kurmada başarısız olursanız, dünyadaki en iyi kanallara sahip olabilirsiniz ve yine de sıralamanın en altında olabilirsiniz.
Bu biletleri almaya çalıştığınızda ise bir labirent gibi seçenekle karşı karşıya kalıyorsunuz. Pistin resmi web sitesinden, yetkili satıcılar aracılığıyla, padoğa erişim ve bir sürücüyle (şanslıysanız ve güçlü bir telefoto lensiniz varsa) olası bir uzaktan fotoğraf çekme olanağıyla rüya gibi bir deneyim vaat eden VIP paketine kadar. Kim bilir, belki emeklilerle bile tanışırsınız. Neyse kafamı karıştıran konuya geleyim.
Her seçeneğin arkasında mükemmel bir pit stop hassasiyetiyle hesaplanmış stratejilerden oluşan bir koreografi vardır. Amaç? Ürününüzün görünürlüğünü en üst düzeye çıkarın ve böylece karınızı artırın. Çünkü tıpkı F1'de olduğu gibi, Doğru ortakları seçmek ve marjları yönetmek, yarışı kazanmakla çakılda mahsur kalmak arasındaki farktır. Dağıtım planınız başarısız olursa, kötü bir pit stop sonrasında geri dönme şansı olmayan sonuncu yarışa başlayan sürücü gibi olursunuz.
Bütün bu çabalar, bütün bu karmaşık stratejiler ve formüller her zaman klasik anlamda “kazanma” hedefini taşımıyor.. Aslında aradığımız şey, çelişkili bir şekilde, sizin erişebildiğiniz şeylere diğer birçok kişinin erişememesine bağlı olan bir ayrıcalık hissi yaratmaktır. Yani, Sistem yalnızca daha fazla satış yapmak için değil, seçilmiş bir grubun çok az kişinin başarabileceği bir şeyi başardığını hissetmesi için tasarlandı.. Nedeni? Algılanan kıtlık ve her şeyden önce ona verdiğiniz değer. İlginç olan şu ki, yarışlarda olduğu gibi, Asıl mesele bitiş çizgisini kimin geçtiği değil, yolculuğun uyandırdığı duygulardır. Dağıtım açısından bazen Önemli olan sadece ürününüzü müşterinin eline vermek değil, aynı zamanda onu elde etmenin bir “zafer” olduğunu onlara hissettirmektir..
Kanalların, fiyatların ve erişilebilirliğin doğru kombinasyonu yoluyla kıtlık yarattığınızda veya bir ürünün algılanan değerini artırdığınızda, müşterinin daha fazla ödemeye istekli olmasını sağlarsınız. Ve ibreyi asıl hareket ettiren de budur arkadaşlar.
2014 yılında Bahreyn Grand Prix'sinin organizatörleri, güvenlik aracında bir tur da içeren bir VIP paketini 30.000 $ gibi mütevazı bir meblağ karşılığında satmaya çalıştı.. Biz F1 hayranlarının biraz eksantrik olduğumuzu anlıyorum ama F1 arabası bile olmayan bir arabada tur atmak için 30.000 dolar mı ödüyoruz? Spoiler: En çok satan kitap oldukça gizliydi. Yani, günün ahlakı, dağıtım stratejiniz ne kadar karmaşık olursa olsun, müşterinizi heyecanlandırmada veya onunla bağlantı kurmada başarısız olursanız, dünyadaki en iyi kanallara sahip olabilirsiniz ve yine de sıralamanın en altında olabilirsiniz.